Odbudowa kości

Pacjent, który decyduje się na wstawienie implantów często słyszy od swojego lekarza, że konieczna jest wcześniejsza odbudowa kości. Odpowiednia ilość kości, czyli jej grubość i wysokość stanowi trwałą podstawę dla implantu.

Implant powinien być otoczony w całości kością o odpowiedniej grubości i trwale z nią zrośnięty. Tylko w tej sytuacji jest w stanie prawidłowo przenosić siły jakie wyzwalamy przy nagryzaniu na korony i mosty osadzone na implantach. Osadzenie implantu w zbyt cienkiej kości skutkuje odsłonięciem przynajmniej jednej z jego powierzchni. To prowadzi zawsze do utraty przeciążonej kości i w efekcie również utraty implantu.

Czasami rozwiązaniem w przypadku braków kości jest zastosowanie mniejszych od tradycyjnych implantów. Niestety osadzenie zbyt wąskich implantów w obszarach o wysokiej sile nagryzania prowadzi również do utraty implantu. 

Do utraty tkanki kostnej dochodzi głównie z przyczyn naturalnych. Pierwszą z nich jest starzenie oraz osłabione naturalne procesy odbudowy kości. Inną przyczyną są choroby przyzębia, których rezultatem jest zanik kości spowodowany obecnością bakterii.

Usunięcie zębów razem z cienkimi blaszkami kostnymi, które je otaczają, to kolejna przyczyna utraty kości. Utrata zębów w 80% powiązana jest z utratą kości.

Odbudowa kości polega na zastosowaniu materiałów kościozastępczych, które utrzymują stworzoną do odbudowy kostnej przestrzeń przez co nie wrasta w nia dziąsło. W praktyce implantologa istnieje kilka rodzajów materiałów kościozastępczych. Materiały te różnią się od siebie pochodzeniem, składem, przestrzenną strukturą i w efekcie również kosztem. Istotną cechą materiałów używanych jako substytuty kości jest ich „aktywność” wynikająca z ich cech chemicznych, fizycznych i biologicznych.